بدون ارباب یعنی هیچ

یک مورد هاراگیری شایع نزد سامورایی ها نداشتن ارباب بود . اصل وفاداری آنقدر مهم بود که سامورایی ها در هنگام هاراگیری اربابشان , هاراگیری میکردند . بعضی ها حتی بعد از مرگ اربابشان , خودشان را میکشتند . البته اگر اربابشان قبل از مرگش از آنها میخواست که به ارباب دیگری خدمت کنند , قضیه فرق میکرد . کلمه « رونین » یعنی سامورایی که اربابش مرده باشد و بدون ارباب مانده باشد , این گونه افراد اصلآ پیش مردم عادی و سایر سامورایی ها هیچ گونه احترامی نداشتند . ( فیلمی با همین اسم , با بازی دونیرو و ژان رنو ساخته شده که اگر چه وقایعش در یک کشور اروپایی و در زمان حال اتفتق می افتد ولی باز هم این مفهوم را میشود در آن پیدا کرد . ) یک ضرب المثل ژاپنی میگوید : (( مادر و پدر تو همچون زمین و آسمان هستند اما معلم و مخدوم تو همچون خورشید و ماه هستند . )) این ضرب المثل , اصل زندگی یک سامورایی , یعنی نهایت وفاداری نسبت به ارباب را میرساند .

مدرسه سامورایی

سامورایی ها علاوه بر صفمات اخلاقی  , نظامیان بسیار ماهری هم بودند . هر سامورایی بین 6 تا 18 هنر رزمی را یاد میگرفت , چیز هایی مثل اسب سواری , شمشیر زنی , مبارزه تن به تن و بدون سلاح , کار با نیزه و ... ( برخلاف کونگ فو که با درخشش بروس لی , چکی جان و جت لی عالمگیر شد , مهارت های رسمی ژاپن در سینما نماینده بارزی نداشت . ) تخصص اصلی سامورایی ها شمشیرزنی بود . ( چون مبارزه با سلاح های دیگر را غیر شرافتمندانه میدانستند . ) برای تربیت سامورایی ها شش مدرسه معروف و صاحب سبک وجود داشت که عبارت اند از :

1-   مدرسه سوشو

2-   مدرسه یاماتو

3-   مدرسه بیزن

4-   مدرسه یاماشیرو

5-   مدرسه مینو

6-   مدرسه واکیمونو

هرکدام از این مدرسه ها در استان هایی با نام خودشان وقاع بودند . این مدارس هر کدام شمشیر خاصی داشتند . مثلآ مدرسه مینو شمشیر بسیار تیز و برنده ای داشت , مدرسه یاماتو از شمشیری با جنسی خاص استفاده میکرد که امکان شکسته شدن را بسیار کم میکرد و مدرسه یاماشیرو از شمشیر های بسیار سبکب استفاده میکرد .